Drabble: "Przepaść"

Przepaść

Spoglądam w dół. Ziemia wydaje się być tak cholernie daleko. I dobrze. Może zdążę pomyśleć o swoim życiu, podczas gdy moje bezwładne ciało będzie nieubłaganie zbliżało się do powierzchni.

Z drugiej strony, głupio byłoby rozmyślić się w trakcie.

Wiem jednak, że nie ma już odwrotu. Muszę to zrobić. Muszę skoczyć, zakończyć to. Jakaś część mnie nie chce tego robić, ale zagłuszam jej rozpaczliwy krzyk głębokim oddechem. Ostatnim haustem chłodnego powietrza...

Rozkładam ręce w melodramatycznym geście. Kto mi zabroni?

Robię krok do przodu i spadam w przepaść.

I żaden schlany piwem buc nie wmówi mi, że boję się skoku na bungee...