Drabble: "Genesis"

Od Autorki:

Walentynki powoli dobiegają końca. Niektórzy z was pewnie się z tego cieszą, a inni chcieliby, żeby trwały wiecznie... Ja natomiast chciałabym podzielić się z wami drabbelkiem. Poniekąd tematycznie, jeśli ktoś wierzy w takie rzeczy.

Z dedykacją dla mojego Muzy. Dzięki za wszystko.

~ Scatty

_________________________

Genesis

Otwieram oczy. Z pustki wyłania się błękit, który potrafię nazwać. Niebo. Jasność, której imię znam. Słońce.

Słowa pojawiają się we mnie, kiedy ich potrzebuję, i nabierają życia.

Wstaję powoli, czując doskonałość, która mnie wypełnia. Spoglądam wokół, i wszędzie widzę tę samą doskonałość, to samo piękno.

Ruszam przed siebie. Czego szukam? Nie wiem, ale muszę iść. Prowadzi mnie tam Słowo.

Nagle go dostrzegam. Stoi tam, przede mną, i czeka na mnie, a ja wiem, że jest tym, czego mi brakowało. On też mnie zauważa.

„Ta dopiero jest kością z moich kości i ciałem z mego ciała!”, mówi mój Ukochany.

Adam.